vrijdag 21 maart 2014

Wie trouwt mijn zoon 4 – daten met de meiden

Tjonge wat een rust deze ochtend in huize van Oostenbrugge! Geen cameraploeg om 8 uur voor de deur! Mijn eerste kop koffie drink ik in volledige stilte...even wakker worden en dan in de auto! Ik tik het adres in op mijn navigatiesysteem en zie dat ik er een klein uurtje over ga doen om in Amsterdam te komen. Geen idee wat me te wachten staat. Gelukkig is het op zaterdagochtend niet zo druk op de weg dus mijn tripje richting Amsterdam Noord verloopt zonder oponthoud. Tegen de meiden heb ik niks mogen zeggen dus ergens vermoed ik dat ik naar iemands huis wordt gestuurd...ik ben benieuwd. Navigatietrut verteld me dat ik bijna op de plek van bestemming ben en ik bevind me in een nieuwbouwwijk met parkeerplaatsen overal. Op goed geluk parkeer ik mijn auto en blik nieuwsgierig in het rond. Mijn mobieltje gaat af en ik krijg Cheeru aan de lijn, ze vraagt me waar ik ben..en dat zij zo arriveert . Ik mag nog even in de auto blijven zitten. Dan zie ik ze de bocht omscheuren...Cheeru in haar toffe Mini en Heiko en Luc in een zwart monster. Alles wordt uitgeladen en ik zie mensen achter de vitrage loeren. Hahaha...ja dat zou ik ook doen als er opeens een complete cameraploeg voor de deur staat. Dan mag ik met de sleutelbos in de aanslag naar de juiste deur lopen. Ik heb geen idee welke sleutel past dus ik probeer maar wat. Luc, de geluidsman, wijst op een druppelvormig hangertje aan de sleutelbos ( ik dacht dat het een sleutelhanger was) en op een plaatje naast de deur. Ik snap er niks van. Ik ben niet zo handig met die dingen. Dan uiteindelijk heb ik het door ( zó ...nu al?) druppel tegen het plaatje drukken en ...Sesam open u! We stappen met zijn allen naar binnen en merken dan dat we niet de juiste deur hebben geopend, we zien een lange gang met links en rechts deuren. Het zijn de “boxen”...of op zijn dorps...de “schuurtjes.” Hup de hele optocht weer terug door de gang, Cheeru snapt er ook geen fluit van maar gelukkig zijn de mannen beter bekend met dit fenomeen en ergens halverwege ontdekken zij een deur die naar een centrale hal c.q. trappenhuis voert. Tjonge wat een gedoe zeg! We gaan in optocht de trap op, ik mag drie keer op en neer....dat hoort zo bij tv opnames! Hijgend, alsof ik de Mount Everest beklommen heb, mag ik dan eindelijk de sleutel in de voordeur steken..maar dan...we horen muziek. Paniek...voorzichtig gaat eerst Cheeru met de mannen naar binnen, ik mag nog even buiten blijven. Ik hoor wat gestommel en geroezemoes achter de deur. Dan gaat de deur weer open ( het lijkt wel een slapstick) gelukkig heeft de wachttijd me goed gedaan en kan ik weer normaal ademen. Ik stap naar binnen en tot mijn grote verrassing zijn er mensen in het huis aanwezig. Ik hoef me niet af te vragen waar ik ben...bij de ouders van Christina! Al vind ik het wel een beetje ongemakkelijk dat ik die mensen zomaar op zaterdagochtend in hun eigen huis overval. Gelukkig zijn het leuke gastvrije mensen en binnen tien seconden lijkt het alsof ik ze mijn hele leven al ken. Volgens mij is zelfs de crew verbaasd over de klik! Samen met Christina's moeder mag ik een kijkje nemen op Christina's kamer. En dan zie ik iets heel bijzonders...Christina heeft geen eigen kamer. Het appartement telt namelijk maar twee kamers. De huiskamer met open keuken en 1 aangrenzende slaapkamer waarin een tweepersoonsbed staat. Bovenop, als bij een stapelbed, is een tweede 'verdieping' gebouwd. Daarop een 1 persoons- matras, een schemerlampje, wat persoonlijke spulletjes en een kleine tv. Ik ben verbaasd. Tijdens de koffie, die Christina's stiefvader inmiddels gezet heeft, vertellen ze dat Christina's relatie na anderhalf jaar op de klippen is gelopen. Christina stond op straat en in Amsterdam vindt je niet zomaar even een nieuw huis. Natuurlijk laat niemand zijn kind op straat staan dus...is deze oplossing bedacht. Ik vind het super! De jongens filmen en Cheeru heeft eigenlijk niet veel te doen. Dan krijg ik een seintje dat het bezoek afgerond moet worden, de filmploeg heeft nog meer te doen en ik mag boodschappen halen. We krijgen allemaal een zakje met Luikse wafels mee (wat lief!) Ik neem afscheid van Tracey en Dave maar weet zeker dat ik ze snel weer zal ontmoeten. Dat gevoel heb ik gewoon!

Op mijn dooie akkertje rij ik lekker naar Leerdam voor de boodschappen. Vanavond koken voor de hele kluit. Ik heb bedacht dat ik maar drie enorme plaatpizza's ga maken. Gelukkig heb ik een groot fornuis en dito oven. Ik houd er maar rekening mee dat de filmploeg en de stagiairs ook mee eten. Met andere woorden een man of veertien. Bij thuiskomst tref ik mijn nichtje en haar vriend uit Groningen aan, blijf ook maar mee eten dan! Stephen is inmiddels op pad met Christina en ik ben reuze benieuwd wat ze bedacht hebben. Barbara en Kim hebben zich geloof ik ook wel vermaakt.

Het is een vreemde zaterdag, ik heb het gevoel alsof ik in een film belandt ben...ohhh maar dat is ook zo! Rowan en Jerrald vallen ook weer binnen en verklappen dat Stephen en de meisjes vanavond uit gaan...naar Utrecht! En dan eindelijk zie ik Stephen en Christina aan komen met de filmploeg in hun kielzog. Ze zijn gaan Tangodansen en ik verslik me acuut in mijn koffie. Stephen...Tangodansen....whahahahahaha. Volgens zeggen hebben ze het er nog niet eens zo gek vanaf gebracht maar ik kan het me niet voorstellen. Dit soort dansen is helemaal niks voor hem, ik heb hem trouwens nog nooit zien dansen behalve headbangen op Metalmuziek en zijn 'mini tribal dance' als ie blij is. Misschien best begrijpelijk dat ik heel nieuwsgierig ben naar de beelden! Dan vertel ik Christina dat ik bij haar thuis geweest ben en dat ik onder de indruk ben van haar ouders...ik zie aan haar gezicht dat ze er blij mee is. Ik vind haar lief! Natuurlijk vind ik de andere meiden ook prima maar ik heb op e.o.a. manier een klik met Christina. Ze past qua leeftijd mooi bij Stephen ( Christina is ook 29) en ze straalt rust uit. Al denk ik dat Steef op dit moment meer in Barbara ziet. Barbara...vrolijke spring in 't veld, gekke invallen en veel gevoel voor humor. Het wordt nu wel spannend. Volgens mij vind Kim Stephen wel interessant maar of hij haar net zo leuk vind? Ik heb mijn twijfels maar we zullen het zien, wie weet slaat de vlam in de pan tijdens hun date. Want Steef krijgt weinig rust! Net thuis van zijn date met Christina mag hij meteen met Kim op pad. Ondertussen werk ik me in het zweet om al die pizza's de oven in te krijgen, de meiden snijden de groenten en ik kneed grote ballen deeg.
“Beetje opschieten moeder, de jongelui willen zich klaar maken voor een avondje stappen in Utrecht”

De keuken begint steeds meer op een slagveld te lijken maar het ruikt wel lekker. Cheeru met haar vastgeklonken kaakjes kan natuurlijk geen pizza eten en warmt maar weer een potje babyvoeding op in de magnetron. Arme meid! Zodra de pizza's de oven uit komen is ze er als de kippen bij om te snuiven...met haar neus vlak boven de verse Italiaanse lekkernij...ik zie het water in haar mond stromen. “Hup, weg jij...voordat je begint te lekken!” Nog voor ik de tweede pizza in stukken kan snijden is de eerste al op en staan ze in de rij voor een tweede stuk...Een kwartier later hebben ze 3 meter pizza verorberd! Volgens Heiko moet ik hiermee geld kunnen verdienen, zó lekker! Het zal best maar voorlopig ben ik er even klaar mee zeker! Al moet ik natuurlijk wel iets bewaren voor Stephen en Kim...ik heb geen idee waar ze naar toe zijn en het wordt later en later. Uiteindelijk gaan Christina, Barbara en ik ook maar eten voor dat alles op is en koud. We zitten nét als ze eraan komen. Natuurlijk willen zij ook pizza! Erg enthousiast is Steef niet, ik heb sterk de indruk dat de date met Kim in ieder geval geen vlinders opgeleverd heeft. Van Cheeru krijg ik een seintje, even naar de bijkeuken en Stephen erbij roepen. Ja en dan wordt het wel duidelijk! Stephen ziet écht helemaal niets in Kim. Ze hebben kleiduiven geschoten...lekker romantisch! Ja Steef heeft het wel naar zijn zin gehad...hij kan goed schieten en vindt het ook leuk maar Kim?? Ik denk dat ik wel weet wie er naar huis gaat! De crew neemt afscheid, de pizza is op en al wat rest is een slagveld in de keuken. Cheeru en Rowan blijven nog. Zij gaan mee naar “The Stairway” en zullen de capriolen van Steef en zijn dames filmen. Ik roep nog “Hou het netjes! Je wil niet met je billen bloot op de buis!” en dan is er rust....

Eerst koffie en dan ga ik de keuken maar aanharken samen met mijn (v) echtgenoot. Die man heeft toch ook wat te verduren zeg! Doorlopend worden hij en Marten naar buiten gestuurd, zij komen namelijk niet in beeld. Maar vanavond is hij blij...even samen. Tijdens het poetsen bespreken we het verloop van de afgelopen dagen en hoe hij het ervaart. Net als ik heeft hij ook zo zijn twijfels bij Kim. Ze is nog zo jong! We vinden het allebei zo jammer dat Suraya naar huis is, die schattige kindjes had ik zo graag beter willen leren kennen maar helaas... We zakken uitgeteld op de bank voor de buis en zijn benieuwd hoe de jongelui het hebben.

Echtgenoot heeft inmiddels de bank verruild voor zijn bed maar ik wacht tot Stephen en de meisjes weer thuis komen. Ik ben zo nieuwsgierig hoe ze het hebben. En dan duurt wachten lang en ik sukkel een beetje in. Het wordt later en later....en dan eindelijk hoor ik wat rumoer op straat en zie vier redelijk aangeschoten mensen het tuinpad opkomen. Giechelend proberen ze een sleutel in het slot te wurmen...hahaha. Ik doe maar open. Rowan staat grijnzend achter het hele stel, zo te zien hebben ze het leuk gehad! Giechelend en hikkend proberen ze door elkaar heen te vertellen hoe het geweest is en Kim zakt uitgeteld op een stoel in elkaar. Met een 'vloeiende' beweging rukt ze haar extensions uit en ligt er opeens een dood beest op de grond. Barbara en Christina hebben de grootste lol en Rowan besluit dat het mooi is geweest. Hij nokt af! Tot morgen jongen!! Met lichte dwang dirigeer ik de meiden en Stephen naar boven, ze krijgen allemaal een emmer mee voor “je weet maar nooit” en dan schuif ik ook eindelijk mijn bed in...wat een dag!


http://www.sbs6.nl/programmas/wie-trouwt-mijn-zoon/videos/FOijWeno03cr/aflevering-4


Geen opmerkingen:

Een reactie posten