maandag 1 oktober 2018

Doe mij maar een allergietje of twee....of drie

Januari 2018

De afgelopen maanden zijn redelijk verlopen qua maag- en buikklachten. Een flesje Iberogast doet wonderen. Al ben ik de laatste tijd wel vermoeider dan voorheen. Het lijkt wel alsof mijn energiepeil met de dag afneemt. Ik kan op elk moment van de dag wel slapen en na een maaltijd kan ik mijn ogen sowieso niet meer open houden. Achteraf gezien heb ik hier al veel langer last van maar weet ik het aan mijn schildklieraandoening ( Hashimoto).

Het is tijd voor mijn periodieke bloedonderzoek en de uitslag is niet verrassend, ik moet het schildklierhormoon wat ophogen. Na de ophoging voel ik me ellendiger dan ervoor. Hartkloppingen, maag en buikpijn, opgeblazen gevoel en ik zit gewoon echt niet lekker in mijn vel. Ik besluit om eens op te letten wat er gebeurt als ik bepaalde voedingsmiddelen gegeten heb. Al snel heb ik duidelijkheid. Zodra ik brood of pasta eet, zakt mijn energielevel naar 0,0 en beginnen mijn darmen te rommelen, het lijkt wel oorlog daarbinnen. Het zal toch niet?? "Google is your friend". Ik neem een kijkje op de schildklierpagina en lees een artikel over auto-immuun aandoeningen. Heb je er 1 dan volgen er meer! Ik maak maar weer een afspraak bij de huisarts en mag meteen even door naar de poli. Testje hier, testje daar en dan is het zonneklaar! Gluten intolerantie! Gloeiende gloeiende!! Naast lactose nu ook gluten vermijden. Het wordt nu wel een beetje ingewikkelder om een maaltijd in elkaar te flansen. Allereerst maar een zoektocht naar 'eetbaar' brood, ik probeer verschillende merken, bak zelfs zelf ook nog iets maar ik vind het niet te nassen. Uiteindelijk vind ik het brood van Appie Happie nog het beste uit de test komen. Ook het glutenvrije assortiment andere producten is daar redelijk uitgebreid. Het kost je een godsvermogen maar dan heb je ook wat!

En dan gaan er weer wat weken voorbij. Dankzij een streng gluten- en lactosevrij dieet voel ik me wel beter maar echt optimaal is het nog niet. Ook qua gluten ga ik regelmatig de mist in, lees etiketten niet goed en breng weer een paar uur op het toilet door. En dan breekt de zomer aan, niet zomaar een zomer! Bloedheet! En als ik ergens niet tegen kan is het wel hitte. Ik zwel op als een ballon, houd liters vocht vast en ben niet vooruit te branden! Eetlust heb ik nauwelijks en ik leef op fruit, water en sla. Dan zou je verwachten dat ik kilo's afval....nee hoor, ik kom kilo's aan! Mijn nieren zijn niet zo best, ik heb hoge bloeddruk en natuurlijk die schildklier ellende. Ik krijg steeds meer last van mijn maag en darmen en uiteindelijk is er niets meer wat nog werkt. Na elke hap voedsel crepeer ik van de maagpijn die uitstraalt naar mijn buik en rug. Ik weet het niet meer, zelfs Iberogast doet helemaal niets meer. Wéér naar de huisarts! En dan heb ik een nieuwe huisarts, in opleiding maar dat maakt mij niet uit. Ze luistert naar mijn klachten, onderzoekt mijn buik en maagstreek. Leest mijn dossier en trekt een conclusie. De maagbacterie is nu een jaar onbehandeld gebleven en vlgs haar is dàt de boosdoener. Tja, dat kan best maar penicilline is geen optie. Ze gaat op zoek naar een alternatief en na een week belt ze me hoogstpersoonlijk terug. Ze heeft iets gevonden!

Ook dit is een kuur van twee soorten bacteriedoders ( en Omeprazol om de maagzuurproductie af te remmen) alleen dit werkt iets anders en misschien niet zo goed maar het is het proberen waard. En passant meld ik haar dat ik er inmiddels nog een allergie bij gekweekt heb. Histamine! Glutenvrije pasta met lactosevrije roomkaassaus waarin vlokken zalm en garnalen zorgden ervoor dat ik onder de gigantische jeukende bulten kwam te zitten. Twee dagen later een vers gekookt champignonnensoepje deed de rest. Ik krab me helemaal open!  Toch start ik met de medicijnen in de hoop dat mijn maag- en buikpijn afneemt. Twee dagen later ben ik zo ziek als een hond! Maar ik houd vol! Dag na dag mik ik ladingen pillen naar binnen in de hoop dat het zoden aan de dijk zet. Je weet tenslotte maar nooit, misschien verdwijnen die ellendige allergieën dan ook wel. Want ondanks dat er best veel vervangende producten zijn droom ik soms ( echt waar!) van een heerlijke snee bruin brood met roomboter en jonge kaas. Of zomaar een slagroompunt of Bossche bol. Een kroket!! Ik ben best creatief met voedsel want ik houd van koken maar soms even niet!

Na een week pillen slikken voel ik me langzaam beter worden. De bacteriedoders zitten erin, nu nog vier weken Omeprazol slikken en dan weer testen. Het gaat steeds beter. Ik krijg weer meer energie, slaap gemiddeld 7 uur per nacht en overdag niet meer. Dat gaat de goede kant op! Helaas dient de volgende allergische reactie zich aan. Suiker! Gisteren heb ik stoofpeertjes gemaakt en gegeten. Na een half uur begon het gedonder. Rommelende darmen en wind ..... heel veel wind! Stormkracht 11 of 12....de hele nacht door. Het dekbed bolde op als een zeil op volle zee. Wanneer houdt dit in hemelsnaam op? Volgende week mag ik weer bloed en andere lichaamssappen etc gaan doneren. Ik ben benieuwd of de Helicobacter het loodje heeft gelegd. En dan vraag ik maar een verwijskaart voor iets of iemand die verstand heeft van auto-immuunziekten en allergieën want ik word hier een beetje tureluurs van!

wordt vervolgd

Doe mij maar een allergietje of twee...of drie

Juli 2017

Onze weekendtassen zijn ingepakt en ik verheug me op een lang weekend aan zee. Zandvoort om precies te zijn. We vertrekken lekker vroeg zodat we lang kunnen genieten, gelukkig werkt het weer ook mee. Eenmaal aangekomen brengen we onze tassen naar de besproken hotelkamer en genieten alvast van het uitzicht, het hotel ligt 50 stappen vanaf het strand, mijn minivakantie kan al niet meer stuk.

We pakken onze tas uit en besluiten om maar meteen het strand op te gaan. Heerlijk, mijn blote voeten in het zand. Met mijn schoenen in de hand wandelen we langs de vloedlijn richting het ´dorp´om daar aangekomen een strandtentje op te zoeken waar we iets kunnen drinken en eten. So far so good. ´s Avonds eten we in het hotel en als nagerecht kies ik een kaasplankje met diverse soorten Nederlandse en Franse kazen. Een mooie afsluiter van een heerlijk diner en een prachtige dag.

De volgende ochtend aan het ontbijt merk ik dat de koffiemelk bedorven is, tenminste ... dat denk ik. Ik word misselijk en besluit om in plaats van koffie dan maar thee te drinken. We gaan gezellig naar Zandvoort centrum en bekijken de winkeltjes. Het strand blijft trekken dus belanden we wederom bij een gezellig strandpaviljoen voor koffie met iets lekkers. Alweer bedorven melk? Na twee slokken koffie komt mijn ontbijt omhoog en ik laat het taartje onaangeroerd op tafel staan.

De rest van het weekend vermijd ik koffie met melk, kaas en toetjes. Misschien een virusje onder de leden? Eenmaal thuis denk ik er niet meer aan totdat ik een snee brood met jonge kaas eet en met een sneltreinvaart naar het toilet moet. Overgeven en diarree tegelijk! Hier klopt iets niet! Ik leg al snel het verband met de kaas en om het even uit te testen neem ik een glas melk. Bingo....maar dan zonder prijs! Om zekerheid te krijgen maak ik een afspraak bij de huisarts die meteen wat onderzoekjes laat doen. Binnen een week heb ik de uitslag maar die is toch even anders dan ik bedacht had. Een actieve Helicobacter Pylori (maagbacterie) infectie. Even een kuurtje antibiotica halen. Ohhh dat gaat niet lukken want ik ben allergisch voor penicilline. Vlgs de apotheek MOET ik het kuurtje toch meenemen en innemen want de huisarts heeft het voorgeschreven. Ik sta perplex. Ik neem het doosje pillen mee naar huis en nog voor ik de buitendeur van het slot kan draaien hoor ik de telefoon binnen overgaan. De assistente van de huisarts. "U mag die pillen niet innemen hoor!!" Nee natuurlijk neem ik die pillen niet in, ik ben niet gek! Ergens in het verleden ( zo'n 20 jr geleden) is iemand vergeten op te schrijven dat ik met een allergische reactie in het ziekenhuis beland ben. Beetje jammer.

Ik besluit om dan maar lactose vrij te gaan eten en drinken, de maagbacterie laat ik maar even voor wat het is. Vlgs de huisarts is het moeilijk om deze te bestrijden zonder antibiotica. In mijn achterhoofd heb ik het idee dat het misschien nog vanzelf overgaat, ik heb tenslotte mijn hele leven ( 59 jaar) gewoon melkprodukten gegeten en gedronken. Beetje naïef misschien?
Ondanks wat 'missers' blijkt het lactose vrije dieet nog redelijk te doen en al snel ben ik er aan gewend. Heb ik natuurlijk ook de "mazzel" dat steeds meer mensen lactose- en glutenvrij gaan eten/drinken. In de supermarkt zijn redelijk wat lactosevrije produkten te scoren, helaas wel vaak 2 x zo duur. Soms probeer ik wel eens iets mét lactose, alleen als ik thuis ben en het toilet vlakbij is. Helaas...het gaat niet vanzelf over.

wordt vervolgd