Wie trouwt mijn zoon 8 – De finale!
De afgelopen weken is er veel gebeurt.
Wat ooit begon als een grapje is uitgegroeid tot een heus avontuur
waarvan we de afloop niet kunnen voorzien. Ruim een jaar geleden
verstuurden we, met een grijns op ons gezicht, het aanmeldformulier
voor een nieuw seizoen Wie Trouwt Mijn Zoon. In december 2012 werden
we door Eyeworks uitgenodigd voor een screentest. Saillant
detail....toen wij bij het pand van Eyeworks aankwamen, liepen we opa
Cor en Zico tegen het lijf! Toen wisten we niet of we wel leuk genoeg
waren om mee te mogen doen en al helemaal niet dat Zico en zijn opa
in hetzelfde programma zouden zitten. De uitkomst is inmiddels bekend
anders zou ik dit blog niet schrijven natuurlijk! En nu staan we
klaar voor het grote moment! Onze spullen staan al in de auto,
familieleden en vrienden zijn uitgenodigd. Vandaag is de grote dag!
Stephen is nerveus en ik eigenlijk ook wel een beetje. De afgelopen
dagen hebben we veelvuldig contact gehad met Christina en zodoende
weten we dat ook zij met bibbers in haar lijf rondloopt. Het kan
natuurlijk nog alle kanten op! Ook al heeft Stephen in Parijs voor
haar gekozen, dat wil nog niet zeggen dat hij straks, op Slot Zeist,
ook voor haar kiest. Voor hetzelfde geld bedenkt hij zich op het
allerlaatste moment en krijg ik de ring toegeschoven! We nemen voor
nu even afscheid van onze familieleden, zij komen straks ook naar
Zeist.
Onze dag begint iets eerder natuurlijk.
Visagie, omkleden en dan de opname's in de auto. Een prachtige witte
Rolls Royce met chauffeur. Jeroen ( jawel onze cameraman uit Parijs)
wurmt zich op de voorstoel en we gaan rondjes rijden over het
terrein. De chauffeur, een hele aardige man maar wel een beetje
eigenwijs, rijdt de rondjes zoals hij ze wil. Gevolg...véél
opnametijd!! De regisseur staat te springen op het bordes, zwaaiend
met zijn armen brult hij aanwijzingen naar ons. Wij liggen slap van
het lachen op de achterbank. Jeroen loopt rood aan van inspanning
want die camera is loodzwaar en de chauffeur rijdt doodgemoedereerd
weer een verkeerd rondje. Gooi ons maar achter de kast! Volgens mij
hebben we die 'aankomst-opname' wel 15 x overnieuw gedaan, de
poedermoeder moest er zelfs weer aan te pas komen om mijn uitgelopen
make-up bij te werken! Maar eindelijk staat het erop al zitten we nu
wel een beetje in tijdnood want er moeten 4 ceremoniën opgenomen
worden! Wij zijn het eerste koppel! Familieleden en vrienden vullen
de 'trouwzaal', Jochem staat al klaar en doet even zijn woordje.
Stephen en ik staan in een aangrenzende ruimte. Eerst mag Steef naar
binnen. Ik kan via een monitor meekijken en zie aan zijn mondhoeken
dat hij toch wel een beetje zenuwachtig is. Het is ook niet niks. Op
alle strategische plaatsen staan camera's, de regisseur wappert met
zijn armen en roept aanwijzingen. Familie en vrienden in het publiek
en dan sta je daar in je apepakkie met....jawel...alweer een
verkeerde ( dus te grote) broek!!!! Dan voegt Christina zich bij mij.
Wauw...wat ziet ze er mooi uit in haar lange zwarte avondjurk. We
geven elkaar een hand en ik voel haar vingers trillen. “Rustig maar
meisje, het komt allemaal goed!” We krijgen een seintje en mogen
ook de zaal betreden. Jochem kijkt blij, ik weet zeker dat hij hier
een goed gevoel bij heeft! Aan de ene kant van de zaal zitten onze
familie en vrienden, aan de andere kant...Tracey ( Christina's
moeder) Kim met haar moeder en tante, Barbara, Charlotte, Nienke en
vast nog meer mensen die ik vergeet! Helaas is Suraya er niet bij,
die moest voor haar werk naar Barcelona maar ze heeft wél een
berichtje gestuurd!! Ze hebben allemaal een brede lach op hun
gezichten. En dan gaat het beginnen. Stephen is zeker van zijn zaak!
Hij pakt de prachtige ring die ik heb helpen maken op de vakschool in
Schoonhoven en zonder aarzelen vraagt hij of Christina de ring wil
accepteren. Gelukkig, ze zegt JA en hij schuift hem aan haar vinger.
Iedereen klapt en dan zit het erop...zomaar..klaar! Ik volg het setje
naar buiten waar de Rolls weer klaarstaat, een laatste zwaai en daar
gaan ze ( voor weer een rondje terrein!) Er worden nog meer foto's
gemaakt, we moeten nog even een paar praatjes voor de camera houden
en dan zit het er voor ons écht op. Inmiddels is Rick's ceremonie in
volle gang en die missen we dus, jammer! Maar ik neem me voor om wel
bij die van Richard en Zico te gaan kijken. Dat belooft namelijk wel
een spektakel te worden. Ik heb in de wandelgangen al iets opgevangen
dus ik ben benieuwd.
Beneden bij de kleedruimtes loop ik
Zico tegen het lijf die worstelt met zijn broek...het zal toch niet?
Jawel, alsof de duvel ermee speelt....Stephen heeft Zico's broek en
Zico heeft die van Stephen. Uiteindelijk kan Zico met een passende
broek zijn ceremonie doen en Steef? Steef trekt zijn eigen kleren
weer aan! De dag loopt ten einde en voor we het weten is het donker.
Ongelooflijk maar waar, het is af. De serie Wie Trouwt Mijn Zoon is
een feit. We moeten afscheid nemen van heel veel mensen. Ik zie Heiko
en Luc ( onze crew tijdens de thuisdates) Jeroen (onze cameraman hier
en in Parijs), Quirine van der Kamp ( de verslaggeefster van Rick en
moeder Liesbeth met haar waren we in Parijs). Desiree( onze
poedermoeder) De mensen van Eyeworks: Marianne Ras, David wiens
achternaam ik niet weet, Chris(tian) Ashman, Rowan Kallasingh,
Jerrald Pieterman en Sabrina Cobussen. En natuurlijk Cheeru..onze
kleine Belgische heldin die nog steeds op potjes babyvoeding leeft.
Van Jochem krijg ik een extra knuffel, we hebben het goed gedaan!!
Wat zullen we jullie vreselijk missen!!
_____________________
De stand van zaken nu....april 2014
Er is ruim een half jaar voorbij. De
lente heeft inmiddels zijn intrede gedaan na een natte herfstachtige
winter. Hoe is het Stephen en Christina vergaan de afgelopen 6
maanden? Het gaat goed met allebei! Ze zijn helaas geen
liefdespartners geworden maar onderhouden wel vriendschappelijk
contact. Na de opnamen zijn ze nog een paar keer samen uit geweest.
En toen besloten Tracey en Christina om terug te keren naar hun
geboorteland Canada. Op 23 februari jl zijn ze op het vliegtuig
gestapt en sindsdien wonen ze aan de andere kant van de oceaan! Via
Facebook en telefoon onderhouden we regelmatig contact en zodoende
blijven we deel uitmaken van elkaars leven. Ook met de andere meisjes
( Kim, Barbara, Suraya en Charlotte) onderhouden we nog contact en
zijn ook zeker van plan om elkaar weer eens te ontmoeten ( Wie Trouwt
Mijn Zoon Reünie??)
Stephen heeft genoten van zijn
medewerking aan het programma en ontdekt dat hij het heel leuk vindt
om voor de camera te staan. In november heeft hij een fotoshoot
gedaan en sindsdien staat hij ingeschreven bij diverse castingbureaus
en hoopt nog eens aan een TV programma mee te mogen werken. Hij heeft
zijn beroep weer opgepakt en is dagelijks te vinden in zijn
werkplaats. Smeden ( en dan vooral zilversmeden) is toch zijn lust en
leven. Dankzij dit programma snappen nu heel veel mensen waarom
Stephen anders is dan anderen. Nu ze weten dat hij het syndroom van
Asperger heeft, kijken ze anders naar hem en dat maakt het voor hem
ook iets makkelijker om contact te leggen. Dankzij Christina is hij
ook wat minder onzeker vwb lichamelijk contact. Al met al heeft dit
programma voor veel positieve reacties uit de omgeving gezorgd.
Heeft Stephen nog geen liefdespartner gevonden ( is ook niet wanhopig
op zoek hoor) maar wie weet....”Op elk potje past een deksel” dus
..we wachten rustig af. Ik geef de moed niet op, er komt vast een
leuke schoondochter op ons pad en ze is welkom!!
We hebben de afgelopen weken met heel
veel plezier de afleveringen van Wie Trouwt Mijn Zoon gekeken. Ook
voor ons is het elke keer weer een verrassing hoe het er op TV
uitziet. Cheeru en Marianne Ras, jullie hebben geweldig werk
verricht! Mooie montage en wat hebben we genoten van alle dates en
tripjes! Fantastisch leuk ook de extra clips die op de site van SBS
staan! En dan de geweldige kans om mijn blog te linken aan die
website, bedankt SBS!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten